Amy Heinz’i Blogher’de tatmin ettik ve Twitter’da ona uymaya başladım. Konuşma kostümlere güvendiğinde, ondan Cadılar Bayramı hikayesini burada paylaşmasını istedim. Amy, sözlerimizi kullanırken ve gündüz saatlerinde Yahoo!

İlk oğlum “Big” yaklaşık bir yaşındayken, bir Heinz için ideal kostümü seçtim. Diken kayınvalidem oyundu. Başlamamıza yardımcı olmak için San Diego’dan seyahat etti. Bir desen bulamadık, bu yüzden bir tane üretmek zorunda kaldık. Bir ketçap şişesini fotokopi yaptık ve en iyi boyutları almaya çalışmak için büyütmeye devam ettik ve tam olarak nasıl yuvarlanacağını anlamak için bir şeker mısır deseni kullandık. Şişe şeklini sağlamak için köpük kullandık ve yanlarda açık bırakmayı seçtik, böylece klostrofobik değildi. Fotokopileri, kalkan için desenleri ve harfleri üretmek için kullandık ”” ”” hepsi keçeden inşa edildi (ve inanılmaz derecede sabırlı, mükemmeliyetçi kocam tarafından dikkatlice kesildi). Diğer detayları elle boyadım, yaş ve eğlence için ağırlık özelleştirdim.

Tüm bunlar elbette bazı sırt ve dördüncü nakliye gerekiyordu. Önemli yangınlar San Diego’ya çarptığında, kayınpederlerim tahliye edildi. Kayınvalidem, bir sabah saat 6’da ağlama çağrısında bulunarak bana iki arabasına ve kamyonuna ne yapabileceklerini ve kuzeye gittiklerini söylemek için… ”ve endişelenme, kostümüm var! ”

Tüm annelerin bildiği gibi, kalbinizi ve büyük niyetleri bir şeye dökebilirsiniz, ancak 18 aylık bir yaşında bir şey yaparken esnek olmalısınız. Bu yüzden onu 2 saniyeden daha az kullandığı gerçeğiyle iyiydik … en azından o değerli resme sahip olduk. Ve elbette, bir yedekleme planımız vardı.

Hey bak, anne bir yürümeye başlayan çocuk kostümü giyebilir!

Şimdi bu yıl kullanmayı düşünüyor… düşünüyor…

Meraklı George ve sarı şapkalı adam
Geçen yıl büyük George olmak istedi. Diğer yarım, kitlesel üretilen bir kostüm kavramından dehşete kapıldı. Biz tehlikeye attık. Küçük yapacağımı söyledim. Sarı boyamak için beyaz pantolonların yanı sıra beyaz bir pantolonun (üzerlerinde biraz pembe bir kalp olduğu için ortaya çıkıyor mu?) Keşfettim. Eski Donanma’daki ideal kahverengi terlikleri ve malzeme mağazasında ve internette temel parçayı anlamaya çalışırken saatler geçirdim ”dedi. Bir gece geç saatlerde bir kasap bıçağıyla bir strafor konisine gittikten sonra, diğer yarım en çok sevmediğimi yapmamı önerdi ”” diye yardım isteyin. Dikiş makinesine sahip bir vızıltı olan komşum, pratik olarak ideal bir şapka yapmama yardım etti. Kravat eklemek için siyah malzeme boyası kullandım (en iyi işim değil, korkarım) ve kemer ve kostüm gitmeye hazırdı.

Turns out an 11-month old isn’t a significant fan of using heavy, uncomfortable hats. Bunun yerine, kardeşi tarafı boyunca sürünerek herkes, maymunun bir muza sahip olmasının ne kadar sevimli olduğunu tam olarak yorumladı. Ugh.

Gelecek yıl, hepimiz yaratıcı olmak için. Without losing my mind (or a couple days of my life).

Get much more Amy at usingourwords.com